طراحي ويترين براي محافظت از آثار تاريخي كشور با فناوري نانو
محققان دانشگاهي كشورمان با بهره‌گيري از فناوري نانو، اقدام به طراحي و ساخت ويترين‌هاي نمايش آثار تاريخي در موزه‌ها و كتابخانه‌ها كردند؛ استفاده از اين ويترين‌ها مي‌تواند آثار تاريخي با قدمت بالا را در برابر عوامل آسيب رسان مختلف حفاظت كرده و از تخريب آن‌ها ممانعت مي‌كند.
به گزارش خبرنگار فناوري ايسنا، دكتر مريم افشارپور، عضو هيأت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران و محقق طرح اظهار كرد: حفاظت و نگهداري از آثار تاريخي و فرهنگي امري بسيار مهم و ضروري است. اين آثار ارزشمند با گذشت زمان تخريب پذير شده و لذا براي بقا، نياز به بكارگيري روش‌هاي حفاظتي پيشگيرانه دارند. هدف ما طراحي و ساخت محفظه‌هاي نگهداري مناسب براي نمايش اين آثار تاريخي در موزه‌ها و كتابخانه‌ها بوده است.
افشارپور در خصوص اهداف دنبال شده در اين طرح عنوان كرد: تلاش ما بر اين بوده تا روشي نوين در امر حفاظت و نگهداري آثار تاريخي معرفي شود؛ به ترتيبي كه دخل و تصرف مستقيمي بر روي آثار انجام نگيرد. براي اين منظور صرفاً شرايط جديدي براي نگهداري و نمايش آثار طراحي شده است. جلوگيري از عواملي همانند آسيب‌هاي شيميايي و فيزيكي ناشي از نور، آسيب‌هاي ناشي از اكسيداسيون سلولز و رنگ پريدگي در درازمدت و آسيب‌هاي ناشي از حمله قارچ‌ها و باكتري‌ها، مد نظر ما بوده است.
وي در ادامه افزود: طراحي محفظه‌ها به گونه‌اي صورت گرفته كه با بهينه كردن شرايط محيطي و مقابله با عوامل آسيب رسان، به نگهداري و حفظ آثار كمك مي‌كند. براي اين منظور از خواص منحصر به فرد نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم بهره گرفته شده كه به صورت لايه‌ي بيروني بر روي سطح شيشه قرار گرفته‌اند. اين محفظه‌ها كاملاً شفاف بوده و به دليل دارا بودن خواصي همچون فيلتر كردن اشعه‌ي UV، خواص ضد قارچي و تجزيه‌ي آلاينده‌هاي هوا باعث كاهش آسيب‌هاي محيطي و افزايش طول عمر اثر( بويژه كتب و دست‌نوشته‌هاي تاريخي) مي‌شود.
محقق طرح تصريح كرد: نتايج حاكي از توانايي اين سيستم در جلوگيري از تخريب ناشي از اكسيداسيون سلولز، رنگ پريدگي، تخريب ناشي از قارچ براي مدت طولاني است. از نتايج اين طرح كه به شماره‌ي 72004 ثبت اختراع نيز شده است؛ مي‌توان در مخازن و سالن‌هاي نمايش موزه‌ها، كتابخانه‌ها و گالري‌ها استفاده كرد.
افشارپور، درباره ساير مزيت‌هاي اين روش گفت: صرف نظر از آسيب‌هاي وارده به آثار تاريخي، مرمت و درمان اين آثار نيازمند زمان و هزينه‌ي بسياري است. از آنجايي كه حجم آثار در كتابخانه‌ها و موزه‌ها بسيار زياد است، متأسفانه تا قبل از مرمت دچار تخريب‌هاي بسياري مي‌شوند. با استفاده از اين سيستم مي‌توان سرعت تخريب را به ميزان قابل توجهي كاهش داد و به غير از حفظ اثر، در زمان و هزينه‌ي مرمت اين آثار نيز صرفه جويي كرد.
محقق طرح تصريح كرد: جهت دستيابي به اهداف مدنظر ابتدا نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم به روش سل-ژل سنتز شد. پس از لايه نشاني نانوذرات به روش افشانه‌ي پيروليز بر روي سطح شيشه و ساخت ويترين، آزمون‌هاي پيرسازي تسريع شده حرارتي-رطوبتي، نوري و بيولوژيكي بر روي نمونه‌ي كاغذ استاندارد صورت گرفت. جهت مقايسه، اين آزمايش‌ها بر روي نمونه‌هاي موجود در ويترين معمولي نيز صورت گرفت.
وي خاطرنشان كرد: نمونه‌ي كاغذي نگهداري شده در ويترين طراحي شده با كمك فناوري نانو، در مقايسه با ويترين معمولي، فرايند اكسيداسيون سلولز را در طي دوره‌ي پيرسازي به شدت كاهش داده است. استحكام فيزيكي كاغذ نيز بعد از پيرسازي همچنان حفظ شد. به علاوه، رشد قارچ و باكتري در اين سيستم به ميزان قابل توجهي كاهش يافته و رنگ پريدگي ناشي از نور در پيرسازي نوري مشاهده نشد. به طور كلي اثر در يك دوره‌ي صد ساله‌ي پيرسازي به خوبي در برابر عوامل آسيب رسان مختلف شيميايي، فيزيكي و بيولوژيكي حفاظت شد.
بر اساس اين گزارش، افزودن قابليت‌هاي بيشتر و ارتقا‌ي كيفيت فعلي اين سيستم در دستور كار اين گروه تحقيقاتي قرار دارد.
نتايج اين تحقيقات كه حاصل همكاري مريم افشارپور، عضو هيأت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران و محمد حدادي، دانشجوي دكتراي مرمت آثار دانشگاه هنر اصفهان است، در مجله‌ي Cultural Heritage به چاپ رسيده است.
به گزارش خبرنگار فناوري ايسنا، دكتر مريم افشارپور، عضو هيأت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران و محقق طرح اظهار كرد: حفاظت و نگهداري از آثار تاريخي و فرهنگي امري بسيار مهم و ضروري است. اين آثار ارزشمند با گذشت زمان تخريب پذير شده و لذا براي بقا، نياز به بكارگيري روش‌هاي حفاظتي پيشگيرانه دارند. هدف ما طراحي و ساخت محفظه‌هاي نگهداري مناسب براي نمايش اين آثار تاريخي در موزه‌ها و كتابخانه‌ها بوده است.
افشارپور در خصوص اهداف دنبال شده در اين طرح عنوان كرد: تلاش ما بر اين بوده تا روشي نوين در امر حفاظت و نگهداري آثار تاريخي معرفي شود؛ به ترتيبي كه دخل و تصرف مستقيمي بر روي آثار انجام نگيرد. براي اين منظور صرفاً شرايط جديدي براي نگهداري و نمايش آثار طراحي شده است. جلوگيري از عواملي همانند آسيب‌هاي شيميايي و فيزيكي ناشي از نور، آسيب‌هاي ناشي از اكسيداسيون سلولز و رنگ پريدگي در درازمدت و آسيب‌هاي ناشي از حمله قارچ‌ها و باكتري‌ها، مد نظر ما بوده است.
وي در ادامه افزود: طراحي محفظه‌ها به گونه‌اي صورت گرفته كه با بهينه كردن شرايط محيطي و مقابله با عوامل آسيب رسان، به نگهداري و حفظ آثار كمك مي‌كند. براي اين منظور از خواص منحصر به فرد نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم بهره گرفته شده كه به صورت لايه‌ي بيروني بر روي سطح شيشه قرار گرفته‌اند. اين محفظه‌ها كاملاً شفاف بوده و به دليل دارا بودن خواصي همچون فيلتر كردن اشعه‌ي UV، خواص ضد قارچي و تجزيه‌ي آلاينده‌هاي هوا باعث كاهش آسيب‌هاي محيطي و افزايش طول عمر اثر( بويژه كتب و دست‌نوشته‌هاي تاريخي) مي‌شود.
محقق طرح تصريح كرد: نتايج حاكي از توانايي اين سيستم در جلوگيري از تخريب ناشي از اكسيداسيون سلولز، رنگ پريدگي، تخريب ناشي از قارچ براي مدت طولاني است. از نتايج اين طرح كه به شماره‌ي 72004 ثبت اختراع نيز شده است؛ مي‌توان در مخازن و سالن‌هاي نمايش موزه‌ها، كتابخانه‌ها و گالري‌ها استفاده كرد.
افشارپور، درباره ساير مزيت‌هاي اين روش گفت: صرف نظر از آسيب‌هاي وارده به آثار تاريخي، مرمت و درمان اين آثار نيازمند زمان و هزينه‌ي بسياري است. از آنجايي كه حجم آثار در كتابخانه‌ها و موزه‌ها بسيار زياد است، متأسفانه تا قبل از مرمت دچار تخريب‌هاي بسياري مي‌شوند. با استفاده از اين سيستم مي‌توان سرعت تخريب را به ميزان قابل توجهي كاهش داد و به غير از حفظ اثر، در زمان و هزينه‌ي مرمت اين آثار نيز صرفه جويي كرد.
محقق طرح تصريح كرد: جهت دستيابي به اهداف مدنظر ابتدا نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم به روش سل-ژل سنتز شد. پس از لايه نشاني نانوذرات به روش افشانه‌ي پيروليز بر روي سطح شيشه و ساخت ويترين، آزمون‌هاي پيرسازي تسريع شده حرارتي-رطوبتي، نوري و بيولوژيكي بر روي نمونه‌ي كاغذ استاندارد صورت گرفت. جهت مقايسه، اين آزمايش‌ها بر روي نمونه‌هاي موجود در ويترين معمولي نيز صورت گرفت.
وي خاطرنشان كرد: نمونه‌ي كاغذي نگهداري شده در ويترين طراحي شده با كمك فناوري نانو، در مقايسه با ويترين معمولي، فرايند اكسيداسيون سلولز را در طي دوره‌ي پيرسازي به شدت كاهش داده است. استحكام فيزيكي كاغذ نيز بعد از پيرسازي همچنان حفظ شد. به علاوه، رشد قارچ و باكتري در اين سيستم به ميزان قابل توجهي كاهش يافته و رنگ پريدگي ناشي از نور در پيرسازي نوري مشاهده نشد. به طور كلي اثر در يك دوره‌ي صد ساله‌ي پيرسازي به خوبي در برابر عوامل آسيب رسان مختلف شيميايي، فيزيكي و بيولوژيكي حفاظت شد.
بر اساس اين گزارش، افزودن قابليت‌هاي بيشتر و ارتقا‌ي كيفيت فعلي اين سيستم در دستور كار اين گروه تحقيقاتي قرار دارد.
نتايج اين تحقيقات كه حاصل همكاري مريم افشارپور، عضو هيأت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران و محمد حدادي، دانشجوي دكتراي مرمت آثار دانشگاه هنر اصفهان است، در مجله‌ي Cultural Heritage به چاپ رسيده است.
برچسب: نانو، محصولات نانو، فروشگاه نانو، nano، فناوري نانو،
امتیاز:
بازدید: